บ่อยครั้งที่เรามีปัญหากับเรื่องที่มาของผลไม้และอาหาร ทุเรียนระยอง ระยองจริงไหม อุตสาห์ขับรถมากินปู ที่ไหนได้ส่งปูมาจากที่อื่น ปลาแซลม่อนก็ไม่รู้เป็นแซลม่อนเลี้ยงหรือจับ ใส่สีไหม ปัญหาจะหนักขึ้นในกรณีโรคระบาด ไข้หวัดนกเอย ไข้หวัดหมูเอย เราก็ไม่รู้ว่าช่วงเวลานั้นๆหมูหรือไข่มาจากแหล่งที่ระบาดหรือไม่ ตัวอย่างเช่นในอเมริกาเคยมีปํญหาพบ E.coli ในผักโขม กลายเป็นโรคระบาดไปทั่วประเทศ คนที่กินเข้าไปก็มีโอกาสไตวาย เสียชีวิต แต่เพราะปัญหาเกิดจากฟาร์มฟาร์มเดียว สินค้าล้อตเดียว ผักโขมทั้งอเมริกาต้องถูกทิ้งทั้งหมด และหยุดจำหน่าย2อาทิตย์ อีกตัวอย่างคือบริษั่ทผลิตแยม Peanut ที่ปนเปื้อน ทำให้สินค้าที่ผสม Peanuts กว่า 3,900 ชนิดต้องถูกเรียกคือจากชั้นวางขาย ทั้งๆที่บริษัทที่มีปัญหามีสัดส่วนยอดขายในตลาดเพียง2% เอาใกล้ตัวกว่านั้น สถิติต่อหนึ่งปีคน1ใน10ป่วยจากอาการอาหารเป็นพิษ (คนเน้นบริโภคปลาดิบน่าจะถี่กว่านั้น :-) ) ปัญหาเหล่านี้แก้ได้ด้วย Blockchain เพราะ Blockchain สามารถเช็คต้นกำเนิด วันหมดอายุ แหล่งผลิต อุณภูมิที่เก็บสินค้า และข้อมูลดังกล่าวถ้าอยู่ในระบบ Blockchain จะแก้ไขไม่ได้จึงมีความโปร่งใส ยกตัวอย่างเคสWalmart (และ Foodsafty) เริ่มทำBlockchain กับสินค้าที่วางขาย 5หมื่นรายการ ร่วมกับพันธมิตรเช่น Uniliver Nesle Dole Korger ทำให้การเช็คข้อมูลทำง่ายๆแค่เปิดแอพและยิงบาร์โค้ตที่แปะบนผลิตภันท์ และในจีน Walmart ยังใช้ Blockchain เช็ค Supply Chain ของการผลิตเนื้อหมู ตั้งแต่ฟาร์มจนถึงโต้ะอาหารด้วย